απομακρύνεται όταν πάω να το σηκώσω και κλαίει στα πόδια μου

https://indika-xoiridia.forumgreek.com/t570-topic
Να κανω μια ερωτηση;;;;; εγω εχω τον ροζουλη μου 7 μηνες σχεδον.. και ερχεται να παρει το φαγακι του απο το χερι μου η ανεβαιναι στα ποδια μου... και πολλες φορες τον εχει πιασει ο υπνος την ωρα που ιεναι στα ποδια μου(και μερικες φορες με κλειστα ματια που εχω διαβασει οτι ειναι καλο αυτο) καθε φορα που με ακουει εμενα και την γιαγια μου(μονο) δαγκωνει τα καγκελα, μου γλυφει τα δαχτυλα και το προσωπο αν ερθω κοντα στη μουριτσα του, αλλα οταν παω να τον παρω απο το κλουβι του για να το παρω αγκαλιτσα δεν ερχεται.. αρχιζει και τρεχει και μερικες φορες δαγκωνει και οταν τον παιρνω στα ποδια μου βγαζει εναν ηχο σαν να κλαει..αλλα δεν ξερω γιατι το κανει αυτο.. αφου οταν ειναι εξω βολτα και ακουσει τπτ και τρομαξει και αμα ειμαι καθσμενη κατω στο πατωμα σκαρφαλωνει στα ποδια μου παντα δλδ αισθανεται ασφαλεια διπλα μου(θελω να πιστευω δλδ) γιατι με φοβαται τοσο πολυ οταν παω να το παρω αγκαλια;; και γιατι βγαζει αυτους τυς ηχους οταν τον εχω στα ποδια μου;; δεν θελω να το τρομαζω και να καθηστερησω στην εξημερωση του.... (ασχετο:Ρ εγω δεν τον βαζω στο κρεβατι μου γιατι κανει τσισα )

δεν ξερω για αυτο που λες αλλα και εμενα οταν παω να τιν παρω αγκαλια τρεχει επισης δεν την βαζω στο κρεβατι γιατι βγαζει πολλες τριχες!!!!!

Εσύ και η γιαγιά σου του δίνετε λαχανικά και ασχολείστε περισσότερο; Αν ναι, μάλλον έχει μάθει να ξεχωρίζει τον ήχο των βημάτων σας
και αρχίζει να δαγκώνει τα κάγκελα για να επιστήσει την προσοχή σας και για να εκδηλώσει την προσμονή του! Όταν δαγκώνει τα κάγκελα είναι σαν να σας λέει:
-"Σας άκουσα! Εδώ είμαι! Εσείς πάντα μου δίνετε λαχανικάκι! Δώστε μου και τώρα λίγη ντομάτα! Θα μου δώσετε ε; Σας παρακαλωωώ.. κρατς-κρατς-κρουτς-κρατς-κρουτς"
Τα ινδικά χοιρίδια έχουν πολύ καλή ακοή! Ακούνε ακόμα και ήχους που εμείς δεν μπορούμε να ακούσουμε!

Ακόμη τα ινδικά χοιρίδια έχουν υψοφοβία! Φοβούνται πάρα πολύ το ύψος! Δεν νιώθουν ασφαλή όταν είναι κάπου ψηλά!
Όταν πας να το πιάσεις.. ξέρει ότι μπορεί να το σηκώσεις ψηλά.. και φοβάται!
Όταν το έχεις στα πόδια σου και κάθεσαι σε καρέκλα.. βλέπει ότι είναι ψηλά.. και φοβάται!
Όταν κλαίει είναι σαν να σου λέει: -"Φοβάμαι εδώ πάνω! Άσε με κάτω! Σε παρακαλωωώ.. ιγκ ιγκ ιγκ ιγκ"
Κάθε φορά που τον σηκώνεις απ' το κλουβί του μπορείς να τον επιβραβεύεις αμέσως μετά με το αγαπημένο του λαχανικό!
Που ξέρεις; Μπορεί να συνδυάσει το πιάσιμο και το σήκωμα με κάτι όμορφο και να έρχεται μόνο του σε σένα για να το σηκώσεις!

Πριν το πιάσεις άστο να έρθει κοντά σου, άστο να μυρίσει το χέρι σου, μίλα του γλυκά, χάιδεψέ το λίγο στο κεφαλάκι,
σήκωσέ το με γρήγορες, ήρεμες, σίγουρες και σταθερές κινήσεις (λογικά δε θα χρειαστεί να το κυνηγήσεις),
άφησέ το αμέσως στο έδαφος και δώσε αμέσως ένα μικρό κομμάτι απ' το αγαπημένο του λαχανικό!
Αν μπορείς δώσε λαχανικό και αμέσως πριν και μετά το σήκωμα, πριν το κατέβασμα στο έδαφος δηλ.!
Αν επαναλαμβάνεις αυτά τα βήματα όποτε το σηκώνεις, μπορεί και να δεις διαφορά!

Όσο για τα τσίσα στο κρεβάτι.. δεν την βάζω ποτέ στο κρεβάτι για παραπάνω από ένα τέταρτο και αν δω να εκδηλώνει ανησυχία την πιάνω και τη βάζω αμέσως στο κλουβί!
Μόνο μία φορά μου το κατούρησε αλλά δεν έφταιγε αυτή! Μπήκε στο δωμάτιο η γιαγιά μου και άρχιζε να φωνάζει:
-"Έχεις το ζώο πάνω στο κρεβάτι; Τι πράγματα είναι αυτά; Θα στο γεμίσει τρίχες! Θα στο κατουρήσει! Θα στο λερώσει!" Ε.. και το ινδικό χοιρίδιο τρόμαξε και το λέρωσε!
Η μοναδική φορά! Αχ αυτή η γιαγιά μου!!!