Kαλό ταξίδι φουσκίτσα....

Δυστυχώς σήμερα το πρωί χάσαμε την φουσκίτσα μας
Θα σας περιγράψω το περιστατικό ελπίζοντας να προλάβουμε αντίστοιχη περίπτωση.
Την πέμπτη το απόγευμα μόλις γύρισα από την δουλειά τις πήρα αγκαλιά και τις δύο
(φουσκίτσα-μπαμπαλού) και παρατήρησα ότι για πρώτη φορά η φουσκίτσα δεν έκανε
τα γνωστά week ενώ έδειχνε και ιδιαίτερα άτονη.Τις έβαλα φρέσκα λαχανικά και έφαγε ελάχιστα.
Την επόμενη μέρα την πήγα σε κτηνίατρο μεγάλου pet shop στην Θεσσαλονίκη,την εξέτασε
και δεν βρήκε τίποτα ανησυχητικό, μας συμβούλεψε να κλείσουμε ραντεβού στην κτηνιατρική
κλινική για να βγάλουμε μια ακτινογραφία στα πίσω δόντια μήπως υπήρχε κάποια ανωμαλία εκεί
και την δυσκόλευε να μασήσει.
Τα τηλέφωνα ήταν κλειστά μιας και μεσολαβούσε Σαββατοκύριακο και η φουσκίτσα σταμάτησε να
τρώει τελείως.Το Σάββατο το πρωί πήγαμε σε γνωστό κτηνίατρο που ασχολήτε με ινδικά χοιρίδια,
την εξέτασε λεπτομερώς (πυρετό δόντια αυτιά έδρα μάτια κλπ) και την βγήκε υγειέστατη.
Της έκοψε τα μπροστινά δόντια μιας και ήταν σχετικά μεγάλα μας είπε να τα χωρίσουμε για λίγες μέρες για να μπορούμε να παρακολουθούμε πόσο τρώει και γενικώς μας έδωσε αρκετές συμβουλές
για διάφορα θέματα.
Δυστυχώς η φουσκίτσα συνέχισε να μην τρώει..της δίναμε νερό με σύριγγα, κόβαμε πολύ μικρά κομμάτια από τις αγαπημένες τις λιχουδιές και με πολύ κόπο καταφέραμε να φάει λίγο.
Μετά από κανα δυο ώρες άρχισε να κατεβάζει το κεφαλάκι της κάτω λες και δυσκολευόταν να το κρατήσει σηκωμένο.Επικοινωνήσαμε με τον κτηνίατρο και μας είπε να αραιώσουμε νερό με λίγο γιαούρτι και να της το δώσουμε με την σύριγγα.Το βράδυ την πήραμε αγκαλιά και έκανε week κάπως αδύναμα και πιστέψαμε πως άρχισε να βελτιώνετε η κατάσταση. Στις 3 τα ξημερώματα τις δώσαμε για τελευταία φορά νεράκι και λίγα λαχανικά και κοιμηθήκαμε.Στις 7:30 το πρωί ήταν νεκρή .
Ελπίζω να έφυγε ευτυχισμένη στα χέρια μας όπως ελπίζω τα δικά σας να φύγουν από βαθειά γεράματα και μέσα σε ένα ευτυχισμένο περιβάλλον.
Δεν ξέρω τι να κάνω με την μπαμπαλού που έχει μείνει μόνη της πλέον.Είναι 14 μηνών όσο ήταν και η φουσκίτσα.
Το να πάρω ένα μικρό και να το βάλω σιγά σιγά με την μπαμπαλού θα ήταν καλή ιδέα?

Λυπάμαι πολύ για την Φουσκίτσα! Ελπίζω τουλάχιστον όσο έζησε μαζί σας να ήταν ευτυχισμένη!

Επειδή μου είχε τύχει περίπου κάτι παρόμοιο ( https://indika-xoiridia.forumgreek.com/t1073-topic ), όσον αφορά την ανορεξία τουλάχιστον, και έψαξα πολύ το θέμα στο ίντερνετ και σε ξένα site για ινδικά χοιρίδια, λόγω του ότι οι κτηνίατροι δεν μου έδωσαν κάποια ουσιαστική συμβουλή, είναι πως όταν το ινδικό χοιρίδιο δεν τρώει από μόνο του είναι να το ταϊζεις με σύριγγα με το ζόρι. Είναι μια δύσκολη, χρονοβόρα και απαιτητική διαδικασία, όμως είναι απαραίτητη για την επιβίωση του ζώου που δεν τρώει.
( http://jackiesguineapiggies.com/handfeedingyourguineapig.html )

Επειδή βέβαια δεν είμαι γιατρός, δεν μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά πως αν τάιζες έτσι την Φουσκίτσα θα επιβίωνε, όμως είναι μια πιθανότητα. Επίσης αυτό που έχω διαβάσει είναι πως τα ινδικά χοιρίδια δεν κάνει να τρώνε γαλακτοκομικά προϊόντα και απορώ γιατί ο κτηνίατρος σε συμβούλεψε να της δώσεις γιαούρτι, ίσως κι αυτό να επιδείνωσε την κατάσταση!

Εδώ είναι μια λίστα από τι κάνει και τι δεν κάνει να τρώει ένα ινδικό χοιρίδιο : http://www.theguineapigforum.co.uk/showpost.php?p=231&postcount=1

Και μεταφρασμένο : http://translate.google.com/translate?js=n&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&layout=2&eotf=1&sl=en&tl=el&u=http%3A%2F%2Fwww.theguineapigforum.co.uk%2Fshowpost.php%3Fp%3D231%26postcount%3D1


Γενικά μετά την άσχημη εμπειρία μου με τους κτηνιάτρους δεν τους έχω και πολλή εμπιστοσύνη σε αυτά που λένε! Μόνο ο τελευταίος που επισκέφθηκα είχε τις περισσότερες γνώσεις και πάλι μου είπε ότι επειδή τα ινδικά χοιρίδια δεν έχουν πολλά χρόνια που ήρθαν στην Ελλάδα (10-15 περίπου) οι κτηνίατροι δεν έχουν επαρκείς γνώσεις πάνω σε αυτά. Ακόμη και στα site του εξωτερικού που διαβάζω, που εκεί υπάρχουν για χρόνια ως κατοικίδια, υπάρχουν γιατροί οι οποίοι είναι άσχετοι και κάνουν 'ζημιές' στα μικρά αυτά πλασματάκια!

Τι να πω, εύχομαι η μικρή Μπαμπαλού να ζήσει και να γίνει γριούλα και πιστεύω ότι είναι καλή ιδέα να πάρεις ένα ακόμα χοιριδιάκι ίδιου φύλου για να έχει παρέα. Θέλει διαδικασία για να συνηθίσει το ένα το άλλο, αλλά θεωρώ ότι αξίζει γιατί τα χοιριδιάκια είναι κοινωνικά ζώα και ζουν σε ομάδες.

Λυπάμαι πολύ για τη φουσκίτσα! Την ξέραμε καιρό εδώ.. Σίγουρα θα έφυγε ευτυχισμένη γεμάτη αγάπη! Φαίνεται ότι νοιάστηκες γι' αυτή!

objct έγραψε:

πήγαμε σε γνωστό κτηνίατρο που ασχολήτε με ινδικά χοιρίδια, της έκοψε τα μπροστινά δόντια μιας και ήταν σχετικά μεγάλα

αν είχαν μεγαλώσει πολύ τα μπροστινά της δόντια.. μπορεί να είχαν μεγαλώσει πολύ και τα πίσω και να χρειάζονταν και αυτά τρόχισμα..
τα ινδικά χοιρίδια δεν έχουν μόνο τέσσερις κοπτήρες μπροστά αλλά και 16 γομφίους πίσω! αν είχαν μεγαλώσει και αυτοί.. θα τη δυσκόλευαν να φάει! :-(
η παροχή πάντα άφθονου ξερού χόρτου για τρωκτικά βοηθάει στη φυσική φθορά όλων των δοντιών των ινδικών χοιριδίων!

objct έγραψε:

Επικοινωνήσαμε με τον κτηνίατρο και μας είπε να αραιώσουμε νερό με λίγο γιαούρτι και να της το δώσουμε με την σύριγγα.

??? Τα ινδικά χοιρίδια δεν επιτρέπεται να τρώνε γαλακτοκομικά προϊόντα πέρα απ' το γάλα της μάνας τους κατά τη διάρκεια του θηλασμού τους! Είναι φυτοφάγα ζώα!
Αχ! Αυτοί οι κτηνίατροι! :-(

objct έγραψε:

Δεν ξέρω τι να κάνω με την μπαμπαλού που έχει μείνει μόνη της πλέον.Είναι 14 μηνών όσο ήταν και η φουσκίτσα.
Το να πάρω ένα μικρό και να το βάλω σιγά σιγά με την μπαμπαλού θα ήταν καλή ιδέα?

Η μπαμπαλού είναι ακόμη μόνη ή της βρήκες παρεούλα; Αν της βρήκες παρεούλα.. πως ήταν όσο ήταν μόνη; Έδειχνε ανήσυχη, στεναχωρημένη; Πως είναι τώρα;
Αν δεν της έχεις παρεούλα και μπορείς να φροντίσεις ακόμα ένα χοιριδιάκι είναι καλή ιδέα να πάρεις άλλο ένα θηλυκό που θα το γνωρίσεις σταδιακά στην μπαμπαλού
σε ουδέτερο μέρος πριν το βάλεις μαζί της στο ίδιο κλουβί! Τα ινδικά χοιρίδια είναι κοινωνικά ζωάκια και απολαμβάνουν πολύ την παρέα των ομοειδών τους!

Queenitsa έγραψε:

όσον αφορά την ανορεξία τουλάχιστον, και έψαξα πολύ το θέμα στο ίντερνετ και σε ξένα site για ινδικά χοιρίδια,
λόγω του ότι οι κτηνίατροι δεν μου έδωσαν κάποια ουσιαστική συμβουλή, είναι πως όταν το ινδικό χοιρίδιο δεν τρώει από μόνο του είναι να το ταϊζεις με σύριγγα με το ζόρι.

το τάισμα με σύριγγα πρέπει να γίνεται πολύ προσεχτικά διαφορετικά το χοιριδιάκι μπορεί να κινδυνέψει με αναρρόφηση (aspiration)!
αν πιέσεις το χοιριδιάκι να φάει ενώ δεν πεινάει ή ενώ δεν μπορεί να κατεβάσει το φαγητό.. μπορεί και να το πνίξεις! :-(
http://www.guinealynx.info/handfeeding.html